Saturday, September 17, 2011

मी नसेन तेव्हा...

मी नसेन तेव्हा स्मरशील का ही सांज सख्या सावळी
मी नसेन तेव्हा आठवतील का कवितेच्या या ओळी

मी नसेन तरीही येशील का एकटाच नदी किनारी
मी नसेन तेव्हा स्मरतील का आपली स्वप्ने सारी

मी नसेन तेव्हा पाहशील का सुकले पिंपळपान
सुंदरशी एक मूर्ती पाहुनी हरपेल तुझे का भान

मी नसेन तेव्हा येतील का रे अश्रू तुझ्या डोळ्यांत
आणुनी नयनी प्राण माझी पाहशील का वाट

मी नसेन तेव्हा मिटुनी घे पापणी भिजलेली
भेटेन तुला मी तुझ्याच जवळी, हृदयी जपलेली

                                                                  -गोजिरी